پزشکی و سلامت

23 دیسک بین مهره ای در ستون فقرات وجود دارد: 6 دیسک گردنی، 12 دیسک سینه ای و پنج دیسک کمری. این دیسک‌ها مفاصل بافت نرمی هستند که از یک هسته ژلاتینی هیدرولیکی به نام هسته پالپوزوس تشکیل شده‌اند که درون یک دیواره کلاژن بیرونی محکم به نام آنولوس فیبروزوس قرار گرفته است. دیسک ها از مهره های ستون فقرات و اعصاب در برابر ضربه ناگهانی محافظت می کنند. آنها همچنین شوک ناشی از حرکات ستون فقرات مانند خم شدن، چرخش و پریدن را جذب می کنند. متأسفانه، دیواره بیرونی دیسک، آنولوس فیبروزوس، می‌تواند پارگی‌های ضربه‌ای (پارگی حلقوی) ایجاد کند که به هسته پالپوزوس ژله‌مانند اجازه می‌دهد تا از پارگی به سمت عقب به کانال نخاعی یا سوراخ عصبی فشار دهد.

قسمتی از هسته ژله ای پالپوزوس که از طریق پارگی به بیرون رانده می شود، فتق نامیده می شود. در بسیاری از موارد، این فتق می تواند به یک عصب برخورد کند و باعث التهاب و تحریک عصب آسیب دیده شود.

فتق دیسک توسط عوامل متعددی ایجاد می شود که می تواند مفاصل را به صورت جداگانه یا ترکیبی تحت تاثیر قرار دهد. شایع ترین این عوامل ساییدگی و پارگی در ستون فقرات است. با بالا رفتن سن انسان، غضروفی که دیسک های ستون فقرات را به مهره های مربوطه متصل می کند، سست شده و خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد. فتق دیسک همچنین می تواند در اثر ضربه و ضربه ناگهانی ناشی از تصادف یا سقوط ایجاد شود.